Weet je nog? Vroeger? Toen Social Media leuk was? Ik loop nu een tijdje rond in deze Brave New World en vraag me het volgende steeds vaker af. Zijn we te veel gaan calculeren? Zijn we te veel bezig met onze Personal Brand? En zijn we gaan geloven dat dit ook echt de waarheid is? Hieronder volgt een rant - een persoonlijke tirade - maar ik wil dat je weer eens even nadenkt over de basis. En zie maar of je, je erin herkent.
Weet je nog? Toen Social Media leuk was? Toen we schamper lachten om mensen die vroegen naar de ROI van Social Media. Die vroegen naar het verdienmodel. Het gaat om de relatie man! Het gaat om contact.
De eerste boeken die ik las. De eerste congressen. Wat een mindfuck! Wat een openbaring!
Eindelijk zouden we online menselijk contact hebben. Werkelijke communicatie. Dialoog. Interactie. Eindelijk zouden ondernemingen ons gaan begrijpen. Luisteren naar onze wensen. Onze input gebruiken voor R&D. Het koude internet zou een tikkeltje warmer worden. Power to the people. Not the machines.
Waar staan we vandaag?
Ik heb het hier niet over de leuke campagnes, niet over de goede cases, niet over de virals. Doe je ding en doe het goed. Gooi het in een PowerPoint en veel plezier ermee...
Ik heb het over ons. Wij mensen. De Sociale component van Social Media. Wanneer zijn we onze eigen onzin gaan geloven? Wanneer zijn we gaan geloven dat we onze Personal Brand zijn? En wanneer bleek deze Personal Brand een eikel of een trut te zijn?
Ik kijk naar mijn Twitter-tijdlijn. En wat zie ik. Meningen. Opinies. Links. Steeds meer bedrijven met spam. Met welk doel? Zijn we Sociaal? Werkelijk?
Of zijn we allemaal aan het tellen?
Laat ik het dichtbij houden.
Ik blog. Hoi. Deze blog gaat naar Twitter. Naar Facebook. Naar LinkedIn. Naar Google Plus.
Waarom? Cijfertjes?
Of reacties? Een dialoog?
Ik kijk naar de stijgende cijfers in mijn blog. Minstens tien keer per dag. Ik kijk naar de RT's en mentions. Ik kijk naar de cijfertjes. Naar grafieken. Hey mijn blogpost heeft zin gehad, want mijn Klout Score is met een half punt omhoog.
Who effing cares?
Ik kijk naar de overwegingen die er door mijn hoofd schieten bij elke reactie die ik plaats. En ik schrik. Wie is deze calculator? Ben ik echt iemand die zich daar druk over maakt? Waarom? En wanneer is dit gebeurd? Laat ik dit op LinkedIn plaatsen, maar niet op Facebook, want dat sluit beter aan bij mijn doelgroep... huh? Misschien had ik iets aardiger moeten reageren, want dit gaat me volgers kosten.
Laat ik het anders stellen.
Wanneer ben jij voor het laatst kwetsbaar geweest op jouw kanalen? Wanneer heb jij je echte gezicht laten zien?
Ik weet het soms niet meer. Kwetsbaar zijn? Dat is slecht voor mijn image man. Winners want to work with winners. En ik ben geen loser. Oh nee!
Dat kost me volgers. En dat is slecht. Toch? Calculator. Rekenmachine.
Wanneer was jij voor het laatst Sociaal op Social Media? Wanneer heb jij niet gedacht What's in it for me? Wanneer was je een mens?
Ik wil niet iemand zijn die daarover moet nadenken. Maar ik doe het toch.
Oh my god! I've become thát guy! Social Media asshole.
Ik wil niet dat we aan de haal gaan met het prachtige woord Authenticiteit. En dat we dit tot jargon verheffen.
Ik wil terug naar toen Social Media nog leuk was.
Wat was er leuk aan Social Media?
Dat we elkaar konden treffen op een online kanaal. En dat we elkaar daar hielpen. Gewoon, omdat het kon. Omdat het lekker Nerderig was. Omdat jij en ik in dezelfde niche zitten en elkaar begrijpen. En omdat ik toevallig weet welk apparaat de beste oplossing is voor jouw probleem. Niets mis mee. Maar het is niet mijn brand. Ik ben geen merk.
Bedrijven MOETEN iets met Social Media. En hopelijk worden ze ooit nog gewoon de verzameling mensen die ze zijn en snappen ze ook dat de menselijke maat nog het beste werkt. En dat we liever niet worden belazerd. En dat service gewoon moet kloppen. En dat een product gewoon in orde is. En dat het niet aardig is om allerlei ontsnappingen in te bouwen in te kleine lettertjes. En dat je best eens mag glimlachen als je me helpt.
Anders zal ik je een lesje leren op Twitter. Misschien dat voor de bedrijven de cijfertjes belangrijk zijn.
Maar wij mensen? Kunnen we ophouden met rekenen? Of er minstens eens over nadenken?
Check jezelf. Ben jij al aan het rekenen? Betrap je jezelf op de gedachte: wat doet dit voor mijn online image?
En zullen we daar maar gewoon mee ophouden. Because frankly my dear. I don't give a damn.