Vroeger was alles beter. Je kocht iets bij de winkel. De eigenaar kende je. En als er iets mis was met het product, dan ging je terug en viel er wel wat te regelen. Kleinschalig. Eenvoudig. Haast lieflijk. Maar in 2012 hebben we in Nederland service uit de winkel gehaald en afgestoten. En houden we vast aan een stukje papier: Het Bonnetje! En dat levert rare situaties op, zoals ik ontdekte bij de Mediamarkt.
Sinterklaas was zo aardig geweest om mij de nieuwe reeks MadMen te geven. Op Blu-ray want de Klaas is een hippe Sint.
Blij als een klein kind opende ik de blauwe doos een week na pakjesavond om te ontdekken dat dezelfde schijf (nummer 2) er 2 keer in zat. Foutje van de inpakPiet. En het bonnetje had ze ook niet meer.
In de Oude Winkel was dit geen probleem geweest. Ze kennen je. Ze weten dat je het hebt gekocht. Of anders weten ze dat je te vertrouwen bent. Hoe dan ook...
In mijn wereld betekende dit een reis naar de hel die heet Mediamarkt. Wat doe je op zo'n moment? Je gaat naar de winkel. Dat deed je altijd, dus waarom zou je iets veranderen?
Alleen is de Mediamarkt geen winkel. Het is een verzameling eilandjes. En niemand weet wat de ander doet op het andere eiland.
Dus kom je uit bij de Informatiebalie van de Mediamarkt.
Even voor de duidelijkheid... De mensen van de Informatiebalie hebben geen andere functie dan je door te verwijzen naar de Servicebalie. Zij staan in de fysieke winkel, maar kunnen je niet helpen. Alleen informeren. Wij zijn toch niet gek?
De Servicebalie ligt buiten de Mediamarkt. Twee keer links en u bent er.
Laten we daar eens naar kijken. Je koppelt je service fysiek los van je winkel. Logisch, want je wilt al die flippende klanten niet in je zaak hebben. Dat is slecht voor de uitstraling. Men zou eens ontdekken hoe slecht en gestoord je service is.
Maar goed, het centrum voor Service ligt buiten. Dus ga je met je tasje naar de Servicebalie.
Wij zijn toch niet gek?
De Servicebalie is een rij stoelen en een rij balies. En voor de rij wachtende mensen staat er een koffieapparaat en een snoepmachine. Hier mag je dus een nummertje trekken.
Nu is mijn probleem heel simpel uit te leggen. Jullie hebben twee keer dezelfde schijf in mijn doosje gedaan, mag ik een doosje waar wel de juiste schijfjes in zitten?
Bij de Oude Winkel had de eigenaar na een blik in het doosje gezien dat het niet klopt - hey, twee keer hetzelfde schijfje - zijn excuses gemaakt en je een nieuw exemplaar gegeven. Maar, wij zijn toch niet gek?
En daar sta je dan. Bij de Servicebalie. Een half uur te wachten tot je mag vertellen dat ZIJ een fout hebben gemaakt. Eenmaal aan de beurt maak je contact met de Servicebalie-medewerker.
Hij luistert rustig naar je probleem.
Ziet je probleem. Ja twee keer dezelfde schijf.
En vraagt op de automatische piloot naar het bonnetje.
In 2012. Waar alles met elkaar verbonden is.Waar de techniek razendsnel vooruit schiet, moet ik een stukje papier laten zien om te bewijzen dat ik dit product - waar ZIJ een foutje mee hebben gemaakt - daadwerkelijk bij hun heb gekocht. Wij zijn toch niet gek?
Zonder bonnetje kan ik u niet helpen.
Je ziet de doos. Je ziet twee keer hetzelfde schijfje. En ik win er niets mee als ik je al zou belazeren, waarom houd je vast aan protocol?
Als u een afschrift van uw rekening mee kunt nemen, dan kan dat ook als bonnetje worden gebruikt. Wij zijn toch niet gek?
Dus ga je weer naar huis. Maakt een uitdraai van je rekeningafschriften. En gaat weer terug naar de Mediamarkt.
Deze keer direct naar de Servicebalie. Wij zijn toch niet gek?
Nummertje trekken. In de rij wachten. Het hele verhaal nog een keer uitleggen. Kijk, twee keer hetzelfde schijfje.
Heeft u een bonnetje?
Nee, maar wel een rekeningafschrift waarop te zien is dat ik dit bij jullie heb gekocht. Haha!
Goed. Dan moet u met dit rekeningafschrift naar de Informatiebalie en dan maken zij er een bonnetje van...
Pardon?
Jullie maken een fout? Ik moet bewijzen dat ik jullie foute product heb gekocht? En nu moet ik naar de Informatiebalie om een bonnetje te laten maken van mijn bewijs?
Klopt helemaal. Wij zijn toch niet gek?
Dus ga je van de externe Servicebalie naar de interne Informatiebalie. Daar sta je in de rij. En als je aan de beurt bent, mag je het hele verhaal nog een keer uitleggen voordat ze van je afschrift een officieel bonnetje maken.
Nu kunt u met dit bonnetje daar de Servicebalie en dan regelen zij het verder met u.
Pardon?
Ik sta hier voor je in de winkel. Geef me gewoon het juiste schijfje en ik beloof het nooit meer te doen!
Dus loop je weer van de interne Informatiebalie naar de externe Servicebalie. Twee keer links en je bent er. En natuurlijk moet je eerst een nummertje trekken. Netjes in de rij wachten. Dat is protocol. Wij zijn toch niet gek?
Eenmaal aan de beurt mag je aan de balie het hele verhaal nog een keer uitleggen - andere baliemedewerker snapt u - weet het verhaal nog niet.
Kijk twee keer hetzelfde schijfje.
Heeft u een bonnetje?
Ja nu heb ik een bonnetje.
Ja ik zie het, het klopt niet - er zit twee keer hetzelfde schijfje in.
En u heeft het hier gekocht.
Nou... dan ga ik voor u een tegoedbon maken en met die tegoedbon kunt u in de winkel een nieuw exemplaar halen.
Dus na alle omzwervingen heb ik nog steeds mijn schijfje niet.
Nee ik heb een tegoedbon waarmee ik nog een keer de hel Mediamarkt in moet. Het doosje moet opzoeken. In de rij moet gaan staan om het af te rekenen.
En dan.
Dan.
Ben ik toch niet gek. Nee, dan ben ik echt knettergestoord. Met dank aan de Mediamarkt. Wij zijn toch niet gek?